برای اثبات‌پذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است یا منابع ارائه‌شده به‌درستی ارجاع داده نشده‌اند.
لطفاً با توجه به شیوه? ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایه? منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید.
مطالب بی‌منبع در آینده مردود و حذف خواهندشد.

خمینی‌شهر
سده

خمینی‌شهر

شرقی‌″48 ′16 °51 شمالی‌″12 ′25 °32? / ?°51?28?12شرقی °32?42?00شمالی
خانه? سرتیپ سده‌ای

اطلاعات کلی

کشور

نام(های) دیگر

سده، همایون شهر

نام(های) قدیمی

ماربین، کهندژ

سال شهرشدن

1310

مردم

جمعیت

218?737

تراکم جمعیت

1634 _{نفر بر کیلومتر مربع}

زبان‌ گفتاری

فارسی و گویش ولایتی

مذهب

شیعه

جغرافیای طبیعی

مساحت

175کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا

1700

آب‌وهوا

میانگین دمای سالانه

16درجه سانتیگراد

میانگین بارش سالانه

170میلیمتر

روزهای یخبندان سالانه

روز

اطلاعات شهری

شهردار

شرفا

ره‌آورد

کماج, گلابی و سیبری

پیش‌شماره تلفنی

0311

وبگاه

www.khomeinishahr.ir

خمینی‌شهر یکی از شهرهای استان اصفهان در مرکز ایران است. این شهر در پیش از انقلاب 1357 همایون شهر و پیش تر از آن سِدِه نامیده می شد. این شهر در بخش مرکزی شهرستان خمینی‌شهر قرار دارد. جمعیت آن طبق سرشماری سال 1385 مرکز آمار ایران برابر با 218?737 بوده و پس از تهران، متراکم‌ترین شهر ایران است.

بخش‌ها و محله‌ها

علی رغم اینکه این شهر در تقسیم بندی به سه محله بزرگ ورنوسفادران _ خوزان و فروشان تقسیم می‌شود باید گفت چند محله بزرگ دیگر هم با قدمت چند هزار ساله در این شهر وجود دارد اما به علت وجه تسمیه نام قدیم این شهر که سده‌است گمان برده شده باید از سه ده تشکیل شده باشد و محلات دیگر را نام نمی‌برند.

از جمله محله‌های قدیم این شهر: ورنوسفادران، خوزان و پریشان و آدریان و دستگرد، اسفریز، اندآن، هرستان، تیرانچی، کوشک، قلعه امیریه، قرطمان، اصغرآباد، جوی آباد، وازیچه می‌باشد و از بخش‌های جدید آن منظریه _ هفتصد دستگاه و ارغوان را می‌توان نام برد.

صنایع و مشاغل

از صنایع این شهر می‌توان سنگبری، نساجی، دباغی و کشاورزی را نام برد. خمینی شهر از بزرگترین شهرهای استان اصفهان بوده و از نظر موقعیت علمی دانشگاهی و صنعتی قابل توجه می‌باشد. دانشگاه صنعتی اصفهان از دانشگاه‌های معتبر کشور در این شهرستان قرار گرفته‌است.

زبان

مردم خمینی شهر به زبان فارسی و لهجه‌ای نه چندان شبیه مردم اصفهان صجبت می‌کنند که کاملا قابل تشخیص است اما در محله ورنوسفادران، گویشی به نام ولایتی استفاده می‌شود که سعید بیابانکی ادعا کرده‌است تنها باقی مانده‌های زبان دوره ساسانیان است. این گویش در شرق استان (شهرستان [نایین])نیز بکار می‌رود.